เครื่องมือสร้าง UUID

เครื่องมืออื่น ๆ

หมุนวงล้อ{$ ',' | translate $}
ตัวจับเวลา{$ ',' | translate $}
ตัวแปลงหน่วย{$ ',' | translate $}
พลิกเหรียญ{$ ',' | translate $}
เครื่องมือสุ่มตัวเลข{$ ',' | translate $}
ตัวทอยลูกเต๋า{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณดัชนีมวลกาย{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณแคลอรี่{$ ',' | translate $}
อัตราการเผาผลาญพลังงาน{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณไขมันในร่างกาย{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณ TDEE{$ ',' | translate $}
นาฬิกาจับเวลา Tabata{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณเปอร์เซ็นต์{$ ',' | translate $}
เครื่องสร้างรหัส QR{$ ',' | translate $}
ตัวสร้างรหัสผ่าน{$ ',' | translate $}
การทดสอบเวลาตอบสนอง{$ ',' | translate $}
ทดสอบความเร็วในการพิมพ์{$ ',' | translate $}
ทดสอบความเร็วคลิก{$ ',' | translate $}
ตัวนับคำ{$ ',' | translate $}
ตัวแปลงพิมพ์ใหญ่/เล็ก{$ ',' | translate $}
เปรียบเทียบข้อความ{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณสินเชื่อที่อยู่อาศัย{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณเงินกู้{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณสินเชื่อรถยนต์{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณภาษีมูลค่าเพิ่ม{$ ',' | translate $}
เครื่องคิดเลขดอกเบี้ยทบต้น{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณเงินเดือน{$ ',' | translate $}
เปียโนเสมือนจริง{$ ',' | translate $}
เครื่องสร้างเสียงรบกวนพื้นหลัง{$ ',' | translate $}
เครื่องเมตรอนอม{$ ',' | translate $}
เครื่องคํานวณส่วนลด{$ ',' | translate $}
หมายเลขสัปดาห์ปัจจุบัน{$ ',' | translate $}
ตัวคำนวณทิป{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณเวลา{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณวันที่{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณอายุ{$ ',' | translate $}
แปลงสกุลเงิน{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณการนอนหลับ{$ ',' | translate $}
ข้างขึ้นข้างแรม{$ ',' | translate $}
เครื่องมือสร้างจานสี{$ ',' | translate $}
ตัวเลือกสี{$ ',' | translate $}
เครื่องสร้างชุดสี{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณขนาดแหวน{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณขนาดเสื้อผ้า{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณขนาดรองเท้า{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณขนาดบรา{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณการตกไข่{$ ',' | translate $}
เครื่องคำนวณการตั้งครรภ์{$ ',' | translate $}
จักรราศี{$ ',' | translate $}
การทดสอบไอคิว{$ ',' | translate $}
เอโมจิ{$ ',' | translate $}
นาฬิกาจับเวลา{$ ',' | translate $}
การนับถอยหลัง{$ ',' | translate $}
นาฬิกาปลุก{$ ',' | translate $}
ตัวคำนวณเครือข่ายย่อย{$ ',' | translate $}
การทดสอบความเร็วอินเทอร์เน็ต{$ ',' | translate $}
เลขที่อยู่ไอพี{$ ',' | translate $}
ตัวแปลง Base64{$ ',' | translate $}
เครื่องมือสร้าง MD5 hash{$ ',' | translate $}
เอดิเตอร์ Markdown{$ ',' | translate $}
เครื่องสร้าง Lorem Ipsum{$ ',' | translate $}
ตัวจับเวลา Pomodoro

สร้าง UUID/GUID

Universally Unique Identifier (UUID) หรือที่เรียกว่า Globally Unique Identifier (GUID) ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในระบบคอมพิวเตอร์

เป็นโค้ด 128 บิตที่ระบบสร้างขึ้นจากตัวแปรและค่าคงที่ ได้แก่ เวลาปัจจุบัน ที่อยู่ MAC แฮช SHA-1 เนมสเปซ MD5 ผลลัพธ์สุดท้ายของการสร้าง UUID ที่แสดงเป็นรหัสตัวอักษรและตัวเลข 32 ตัวที่คั่นด้วยยัติภังค์อาจดูเหมือนไม่มีกฎเกณฑ์ แต่แท้จริงแล้วเป็นผลจากการคำนวณที่ซับซ้อน ดังนั้น คอมพิวเตอร์ไม่ได้ "คิดค้น" รหัส แต่สร้างรหัสจากปริมาณทางเทคนิคเฉพาะที่เกี่ยวข้อง ณ เวลาที่กำหนด

ความน่าจะเป็นที่ UUID เดียวกันจะถูกสร้างขึ้นบนคอมพิวเตอร์สองเครื่องในเวลาที่แตกต่างกันมีแนวโน้มที่จะเป็นศูนย์ ซึ่งทำให้สามารถใช้รหัสผลลัพธ์สำหรับการระบุจุด/ข้อมูลเฉพาะที่โดยไม่ต้องอ้างอิงถึงศูนย์ประสานงาน ปัจจุบัน UUID/GUID มีอยู่ทั่วไปทั้งในเครือข่ายออนไลน์และออฟไลน์ และทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพไม่เพียงแต่ในพื้นที่อินเทอร์เน็ตทั่วโลกเท่านั้น แต่ยังรวมถึงในระบบคอมพิวเตอร์แบบสแตนด์อโลนด้วย

ประวัติ UUID

รหัส UUID 128 บิตถูกใช้ครั้งแรกโดยบริษัท Apollo Computer ของอเมริกาในทศวรรษที่ 1980 โค้ดเหล่านี้ใช้โค้ด 64 บิตที่เรียบง่ายกว่าที่ใช้ในโดเมน/ระบบปฏิบัติการ และพบการใช้งานอย่างแพร่หลายในสภาพแวดล้อมการประมวลผล Open Software Foundation

ด้วยการกำเนิดของแพลตฟอร์ม Windows แรก ตัวระบุที่ไม่ซ้ำกันทั่วโลกได้รับการทำให้เป็นมาตรฐานและเป็นมาตรฐาน Microsoft ใช้การออกแบบ DCE จาก Apollo Computer และลงทะเบียนเนมสเปซ URN ใน RFC 4122 ในปี 2005 IETF เสนอให้เป็นมาตรฐานใหม่ และ UUID ได้รับการกำหนดมาตรฐานภายใน ITU

ก่อนหน้านี้ในปี 2545 มีการระบุปัญหาประสิทธิภาพของระบบเมื่อใช้ UUID เป็นคีย์หลักในฐานข้อมูลในเครื่อง สิ่งเหล่านี้ได้รับการแก้ไขในเวอร์ชัน 4 โดยการเพิ่มส่วนต่อท้ายที่ไม่ใช่แบบสุ่มตามเวลาระบบของคอมพิวเตอร์ วิธีการที่เรียกว่า COMB (Combined GUID Time Identifier) เพิ่มความเสี่ยงของการทำซ้ำรหัส แต่ในขณะเดียวกันก็ปรับปรุงประสิทธิภาพอย่างมากเมื่อทำงานกับ Microsoft SQL Server

ด้วยการพัฒนาเทคโนโลยีด้านไอที ตัวระบุเฉพาะที่เป็นสากลได้หยุดเป็นเครื่องมือทางเทคนิคที่มีความเชี่ยวชาญสูง และทุกวันนี้ทุกคนสามารถใช้งานได้ ความน่าจะเป็นของการทำซ้ำของรหัสที่สร้างขึ้นนั้นไม่เท่ากับศูนย์ แต่มีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้น และข้อมูลดิจิทัลใด ๆ สามารถระบุได้โดยพวกเขา หลังจากนั้นสามารถรวมเข้าด้วยกันเป็นอาร์เรย์ข้อมูลเดียวโดยมีความเสี่ยงน้อยที่สุดในการทำซ้ำ

ประโยชน์ของ UUID

ตัวสร้างรหัสเฉพาะส่วนกลางไม่จำเป็นต้องมีการกระทบยอด/ซิงโครไนซ์ข้อมูลแบบรวมศูนย์ และใช้งานได้ฟรีสำหรับผู้ใช้ทุกคน ข้อได้เปรียบหลักของ UUID ได้แก่:

ความเสี่ยงน้อยที่สุดในการ "ชนกัน" (การทำซ้ำ) ของโค้ด แม้จะมีการใช้งานจำนวนมาก ความน่าจะเป็นของการทำซ้ำมีแนวโน้มที่จะเป็นศูนย์
ความสามารถในการรวมอาร์เรย์ข้อมูลต่างๆ โดยใช้ UUID เป็นคีย์หลัก (ไม่ซ้ำกัน)
กระจายข้อมูลได้ง่ายขึ้นในเซิร์ฟเวอร์ที่กระจายอยู่หลายเครื่อง
ความสามารถในการสร้างรหัสแบบออฟไลน์

รหัสประจำตัวที่ไม่ซ้ำกัน ซึ่งเขียนในรูปแบบ xxxxxxxx-xxxx-Mxxx-Nxxx-xxxxxxxxxxxx ช่วยให้ระบบที่กระจายอยู่รับรู้ข้อมูลโดยไม่ต้องมีการประสานงานจากศูนย์ข้อมูลแห่งเดียว โดยมีโอกาสเกิดข้อผิดพลาด/ซ้ำซ้อนเกือบเป็นศูนย์ คุณลักษณะนี้ ควบคู่ไปกับการใช้งานง่ายและข้อกำหนดเพียงเล็กน้อยสำหรับประสิทธิภาพของคอมพิวเตอร์ ทำให้ UUID เป็นที่ต้องการและขาดไม่ได้ในอุตสาหกรรมไอทีและระบบคอมพิวเตอร์อัตโนมัติที่หลากหลาย

ตัวระบุสากลที่ไม่ซ้ำกัน

UUID สามารถสร้างรหัสโดยใช้อัลกอริทึมและตัวแปร/ค่าคงที่ที่แตกต่างกัน

ตัวระบุมีทั้งหมด 5 เวอร์ชัน โดยใช้วันที่/เวลาของระบบและที่อยู่ MAC, โปรโตคอลความปลอดภัย DCE, แฮช MD5, แฮช SHA-1 และเนมสเปซเมื่อสร้างขึ้น

ในทุกกรณี ผลลัพธ์สุดท้ายจะแสดงในรูปแบบ xxxxxxxx-xxxx-Mxxx-Nxxx-xxxxxxxxxxxx (ตัวเลขในรูปแบบเลขฐานสิบหก ประกอบด้วยตัวอักษรละตินตัวพิมพ์เล็กและตัวเลข และแบ่งด้วยยัติภังค์เป็นห้าช่วงตึก: 8-4 -4-4- 12), M ย่อมาจากเวอร์ชัน, N ย่อมาจากตัวแปร UUID

ดังนั้น ระบบจึงใช้อักขระ 36 ตัวต่อครั้ง (26 ตัวอักษรและตัวเลข 10 ตัว) ดังนั้นความน่าจะเป็นของรหัส 32 หลักซ้ำจึงมีแนวโน้มเป็นศูนย์ แม้ว่าจะมีผู้ใช้หลายล้านคนทั่วโลกสร้างขึ้นทุกวันก็ตาม

เวอร์ชัน UUID

เวอร์ชัน 1

ตัวระบุเฉพาะเวอร์ชันแรกเมื่อสร้างรหัสจะขึ้นอยู่กับที่อยู่ MAC ของคอมพิวเตอร์และเวลาของระบบ ซึ่งจะเปลี่ยนค่าตัวเลข 1 ครั้งต่อวินาที กระบวนการสร้างประกอบด้วยห้าขั้นตอน:

ข้อมูล 32 บิตล่างนำมาจากแท็ก UTC อักขระเหล่านี้จะถูกแปลงเป็นอักขระเลขฐานสิบหก 8 ตัวและใช้พื้นที่สูงสุด 4 ไบต์
ข้อมูล 16 บิตโดยเฉลี่ยนำมาจากป้ายกำกับ UTC เดียวกันและแปลงเป็นอักขระฐานสิบหก 4 ตัวที่ใช้พื้นที่ 2 ไบต์
ข้อมูล 12 บิตบนจากแท็ก UTC จะถูกนำไปและแปลงเป็นอักขระเลขฐานสิบหกอีก 4 ตัว
อีก 1-3 บิตตกลงบนลำดับนาฬิกาและลดความเสี่ยงของการชนกันโดยเพิ่มระดับของการสุ่ม/ความไม่แน่นอน เวลาของระบบจะช้าลงตามเงื่อนไขอย่างใดอย่างหนึ่ง - ดังนั้นตัวระบุสองตัวขึ้นไปที่ทำงานบนคอมพิวเตอร์เครื่องเดียวกันในเวลาเดียวกันจะไม่ "ข้าม"
6 ไบต์ที่เหลือเป็นค่าคงที่ที่สร้างขึ้นตามที่อยู่ MAC ของอุปกรณ์ ประกอบด้วยอักขระฐานสิบหก 12 ตัวและมีขนาด 48 บิต

เนื่องจากอัลกอริทึมของ UUID เวอร์ชันแรกเชื่อมโยงกับเวลาของระบบอย่างแยกไม่ออก จึงจำเป็นต้องใช้ลำดับนาฬิกา มิฉะนั้น ความเสี่ยงของการสร้างรหัสเดียวกันจะเพิ่มขึ้นหลายเท่า ในช่วงวินาทีที่เวลาของระบบ "ค้าง" ที่ค่าใดค่าหนึ่ง

เวอร์ชัน 2

เวอร์ชันที่สองแตกต่างจากเวอร์ชันแรกเล็กน้อย และไม่ค่อยได้ใช้ในทางปฏิบัติ แทนที่จะใช้ลำดับสัญญาณนาฬิกา จะใช้ตัวระบุระบบที่เชื่อมโยงกับข้อมูลผู้ใช้หรือค่าเฉพาะอื่นๆ ที่ไม่ซ้ำกับคอมพิวเตอร์เครื่องอื่นหรือซ้ำน้อยมาก ผลของการสุ่มในเวอร์ชันที่สองจะลดลง และสามารถใช้เพื่อปรับปรุงความปลอดภัยของสภาพแวดล้อมการประมวลผลแบบกระจาย

เวอร์ชัน 3 และ 5

มีหลายสิ่งที่เหมือนกัน: พวกเขาใช้ชื่อและชื่อเฉพาะ (จากพื้นที่ MD5) เพื่อสร้างรหัส ซึ่งก็คือค่าที่ไม่ใช่ค่าสุ่ม เฉพาะเวอร์ชัน 3 เท่านั้นที่ใช้แฮชมาตรฐาน ในขณะที่เวอร์ชัน 5 ใช้แฮช SHA-1 ตัวระบุดังกล่าวขึ้นอยู่กับตัวแปรสุ่มน้อยกว่า

เวอร์ชัน 4

การสร้างเวอร์ชัน UUID นี้เป็นแบบสุ่มมากกว่า 90% มี 6 บิตสำหรับค่าคงที่ และ 122 สำหรับค่าคงที่ การนำอัลกอริทึมไปใช้คือข้อมูล 128 บิตจะถูกสร้างขึ้นแบบสุ่มก่อน และ 6 ในนั้นจะถูกแทนที่ด้วยข้อมูลเวอร์ชันและตัวแปร

บทบาทของตัวสร้างตัวเลขสุ่มหลอกในเวอร์ชันที่สี่คือบทบาทสูงสุด และหากมีอัลกอริทึมที่ง่ายเกินไป ความเสี่ยงของการซ้ำ/การชนกันจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้เป็นเวอร์ชันที่สี่ที่พบได้บ่อยที่สุดและใช้บ่อยในทางปฏิบัติ

ตัวเลือก UUID

UUID ที่ไม่ซ้ำใครได้รับการปรับปรุงหลายครั้งตามเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ที่พัฒนาขึ้น และปัจจุบันนี้นำเสนอในหลายเวอร์ชัน

ตัวเลือก 0

ออกแบบมาเพื่อทำงานกับฐานข้อมูลรูปแบบ Apollo Network Computing System 1.5 1988 รุ่นเก่า ตัวเลือกนี้ใช้งานได้แบบย้อนหลังและไม่ขัดแย้งกับ UUID ในอดีตของ NCS

ตัวเลือกที่ 1 และ 2

ใช้เพื่อระบุบล็อกและอาร์เรย์ข้อมูลสมัยใหม่ และในรูปแบบข้อความมาตรฐาน ทั้งสองอย่างนี้จะไม่แตกต่างกัน ยกเว้นลำดับการเขียนบิตตัวแปร ดังนั้นตัวเลือกที่ 1 จึงใช้ลำดับไบต์แบบ big-endian และตัวเลือกที่ 2 ใช้ชื่อเรื่อง-endian อันแรกคืออันหลัก และอันที่สองสงวนไว้สำหรับการทำงานกับ GUID รุ่นแรก ๆ จาก Microsoft Windows

ตัวเลือก 3

ไม่ได้ใช้งานอยู่ในขณะนี้ เป็นเวอร์ชันที่สงวนไว้สำหรับใช้ในอนาคต - เมื่อความเป็นไปได้ของตัวเลือกก่อนหน้าหมดลง

ระบบส่วนใหญ่เข้ารหัสตัวระบุใน big-endian แต่ก็มีข้อยกเว้น ตัวอย่างเช่น การจัดเรียงข้อมูลในไลบรารี Microsoft COM/OLE จะใช้ตัวจบแบบผสมในขณะที่สร้างรหัสจากบล็อกหัวเรื่องและตัวท้ายใหญ่ อันแรกคือองค์ประกอบสามส่วนแรกของ UUID และอันที่สองคือสององค์ประกอบสุดท้าย